Dolina Lodowego Wichru ograniczona od południa przez Północne Wybrzeże Mieczy
Region
Północno-zachodni Faerûn
Stolica
Bryn Shander
Ustrój
Przymierze
Populacja
Dolina Lodowego Wichru to mroźna, arktyczna kraina[1] ciągnąca się wzdłuż najbardziej wysuniętej na północ części Morza Mieczy. Region ten znany jest głównie z przygód, jakie napotkał w nim drow renegat Drizzt Do'Urden. Region został zasiedlony gdy Ludzie Północy przybili do jego brzegów podczas ostatnich stuleci trwania cesarstwa Illefarn.
Dolina Lodowego Wichru jest lodową tundrą i jednocześnie najbardziej wysuniętą na północ całkiem zbadaną krainą Faerûnu. Jedyne stałe skupisko osad na tym obszarze to Dziesięć Miast, konfederacja kilku małych miasteczek współpracujących ze sobą. Jedynymi mieszkańcami tej nieprzyjaznej krainy są barbarzyńscy koczownicy, tropiciele, rzemieślnicy, rybacy, krasnoludy mieszkające pod grubą warstwą lodu i poszukujące cennych surowców oraz kupcy, którym nie straszny klimat panujący w tym rejonie. Stolicą Doliny Lodowego Wichru jest miasteczko Bryn Shander.[2]
Ta część kontynentu jest także domem dla wielu białych smoków.[2] Poza tym jedną z charakterystycznych rzeczy tego obszaru jest, leżący na północ od Dziesięciu Miast, Kopiec Kelvina.[2] Przez jakiś czas, na północnym stoku góry, w jednej z jaskiń, rezydował Drizzt Do'Urden pełniąc służbę dla pobliskich ludzkich osiedli jako "zwiadowca". Trzy Jeziora dostarczają mieszkańcom obszaru specjalnej odmiany pstrąga, którego kości są jak kość słoniowa.
Występowanie[]
- Trylogia Doliny Lodowego Wichru
- Icewind Dale (gra)
- Icewind Dale: Serce Zimy
- Icewind Dale II
Referencje[]
- ↑ Paul Jaquays (Wrzesień 1988). The Savage Frontier, p. 13. TSR, Inc. ISBN 978-0880385930.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ed Greenwood (1993). Volo’s Guide to the North, p. 149. TSR, Inc. ISBN 1-5607-6678-6.